تاوان سیب آدم_شعر معاصر

این زندگی تاوان سیبی ست که آدم خورد

از وقتی آمد بر زمین، انسان فقط غم خورد

اصلاً به ما چه ای خدا، تقصیر ما، در چیست

دنیا اگر تاوان سیبی ست که جدم خورد

تبعید گاهِ ما چرا باید زمین باشد؟

پس سرنوشت ما چرا باید چنین باشد؟

آخر چرا باید بسوزد خشک و تر با هم

دعوا همیشه بر سرِ احکام و دین باشد

اصلاً بگو قوم و نژاد و دین و دنیا چیست

تکلیف ما با اینهمه آیا و اما چیست

یا جنگ قدرت بین آدم‌های این دنیا

وقتی که پایانی ندارد روز زیبا چیست

وقتش نشد آیا خدایا امتحان بس نیست؟

ظلم و ستم، رنج و تباهی در جهان بس نیست

دنیا شده بر ما جهنم ،تا به کی زاری

کی می رسد موعود ما، آه و فغان بس نیست

دعوای آدم ها سرِ تقسیمِ دنیا است

دنیا به آن ها مثل سیبی سرخ و زیبا است

با اینهمه شیطان که در دنیا کمین کردند

برگشت ما دیگر به آنجا مثل رویا است